İnsanın Kendini Arayışı: Siddhartha

 

 Herman Hesse'nin Siddhartha adlı eserinde insanın kendini arayışı anlatılmıştır. Siddhartha aslında saygıdeğer bir Brahman'ın oğludur. İyi şartlar altında yaşamaktadır ancak kendisi neşeden uzak, düşünceli biridir. Huzursuzluğu gitgide artar ve artık etrafındakilerin, elindeki varlıkların onu mutlu edemeyeceğini anlar. Toplumdaki roller ve normlar onun huzursuzluğunun kaynağıdır. Bu, insanın kendini arayışında bir başlangıç noktasıdır çünkü insan önce bir şeylerin farkında olmaya başlar, memnuniyetsizlik ve tatminsizlik yaşar, daha sonra durumun farkına varır. Siddhartha'da da böyle olur. Bildiği, yaşadığı her şeyi sorgulamaya başlar. İçindeki sıkıntı bir türlü yok olmaz. Daha sonra Siddhartha Samanaları görür ve onlara katılmak ister. Bu sayede içindeki o sıkıntıyı çözmek ve gidermek için bir yolculuğa başlamış olacaktır.

 İnsanlar aslında sürekli bir arayış içindedirler. Her zaman bir şeyleri arar. Bu arayış herhangi bir şey için olabilir. Daha mutlu olmak için, daha zengin olmak için olabilir. Bunları ararken bir nevi kendimizi aramış oluruz. Siddhartha ise bunun temsilcisidir. Siddhartha'nın arayışı huzursuzluk üzerinedir ve daha mutlu olmak için arayışa çıkmıştır. O da aslında kendini arayıştır.

 Eserde insanın kendini arayışında vurgulanan bir diğer nokta insanın kendine hâkim olmasıdır. Siddhartha yolculuğuna çıktığından beri asıl amacından sapmamak için elinden geleni yapar. Çileci ve dilenci olur ancak bundan bile memnundur çünkü tek amacı asıl mutluluğu bulmaktır.

 Kişiler farklı arayışlarda da olabilirler. Siddhartha insanın kendi arayışına ve kendini bulma yoluna bir nevi ışık tutmuştur. Genç olduğu ve ailesinin yanında yaşadığı zamandan yaşlılığına kadar çeşitli şeyler yaşamış ve tecrübeler edinmiştir. En sonunda da kendini bularak bilgeliği öğrenmiştir fakat önemli olan onun bu uzun süreçte yaşadıklarıdır. Bu yol boyunca zenginliği, fakirliği, aşkı, yalnızlığı, nefreti, neredeyse her şeyi tatmıştır. Tüm bunları hayatı boyunca deneyimler. Bunu sadece Siddhartha değil, hepimiz yaşarız. Yani hayatın farklı dönemlerinde farklı duygular, farklı tecrübeler yaşıyoruz. Siddhartha ise bunun temsilcisidir. İnsanın kendini ve sonsuzluğu bulması deneyimlerinden ve amacından çıkmamasından geçer.

 Bunu yapmaya çalışırken de her yolu dener ancak tatmin olmaz. Tüm hayatını buna adar ve bu yolda ilerlerken çeşitli tecrübeler kazanır, bazı şeyleri hayatında ilk defa yaşar. En rahat olduğu dönemde elindeki maddi şeylere bağlanmaz. Arayışından, amacından sapmaz. Bu sayede en sonunda kendisini ve sonsuzluğu bulur. Onun için sonsuzluk nefsi yenebilmektir.