Godot'yu Bekleyenler

 

 Samuel Beckett'in Godot'yu Beklerken adlı tiyatro eseri altında yatan düşünceler bakımından önemlidir. Eserde iki karakterimiz vardır. Bunlar Godot'yu Bekleyen kişilerdir. Her ne kadar yalnızca Godot'yu bekliyorlarmış gibi gözükse de altında yatan sebepler çok farklıdır.

 Eserin iki kahramanı Vladimir ve Estragon, Godot'yu bekleyen kişilerdir. Vladimir'de Estragon'a göre düşünme becerisi vardır, varoluşunu sorgular, gökyüzüne bakarak derin düşüncelere dalar ve filozofik/dinsel konuları düşünür. Estragon ise onun tam tersi özellikler gösterir.

 Estragon'un sürekli unutması ile Vladimir'in düşünceli bir kişiliğe sahip olması arasında tezat vardır. Vladimir daha çok mantıksal, düşünsel yönü ağır basan, umudu temsil eden bir karakterdir. Godot'nun gelmeyeceğini bildiği halde onu bekler. Burada aslında insanların hem bir umutla bekleyişini temsil eder.

 Estragon ise mantıksal yönden ziyade duygusal yönü temsil eder. Geçmişi hatırlamaya çalışmaz çünkü zaten her şeyi hemen unutur. Düşünceli birisi değildir. Bu iki karakterin tezat oluşturmaları ve çatışma halinde olmaları, insanın içsel çatışmalarını temsil eder. Sürekli tartışırlar, birbirlerinden ayrılmak isterler ama bunu başaramazlar. İkisi de anlamsız bir hayat yaşamakta, hiçliğin ortasında savrulmaktadırlar. Bir döngüye girmişlerdir ve hep aynı şeyleri yaşamaktadırlar. Hayatlarını hiç gelmeyecek bir Godot’yu bekleyerek boşa geçirirler.

 "Godot'yu Beklerken" her ne kadar basit bir tiyatro eseriymiş gibi görünse de derinlerine indiğimizde okumaya değer bir eser.